نمیخوام آدم بده باشم

 لا اله الاالله...لا اله الا الله....به حق شرف لا اله الا الله...لا اله الا الله.......  

چشامو باز کرد صدا اونقدر زیاد بود که نتونستم بی تفاوت باشم.چی شده بود ؟ انگار یه آدم دیگه به جمع بیدار شده ها رفته بود.دلم گرفت. یه جوری شدم.اشک تو چشمام جمع شده بود.پاشدم و دقت بیشتری کردم بلندی صداها و هم همه مردم نشان میداد که شخص متوفی آدم سر شناسی بوده ولی دیگه چه فایده ای داشت.صدای گریه و شیون خانواده داغدار باعث شد برم و پنجره رو یه کم باز کنم ببینم کی مرده و یا کیان که اینقدر دارن بی تابی میکنن.البته طبیعی بود.عزیزی از دست رفته بود .منم سعی کردم دیده نشم.آمبولانس بهشت زهرا بود که جلوی خونمون پارک شده بود و جماعتی زیاد دورشو گرفته گرفته بودند .صدای همون آقایی که لا اله ....میگفت باز بلند شد و دوباره تکرار کرد  لا اله الا....و بعد جنازه که روش رو با پتو پوشونده بودند رو رو زمین گذاشتند و محیط کمی ساکت شد ولی صدای گریه و ضجه هنوز شنیده میشد...... 

 هر کسی که  این مرحوم رو میشناسه حلالش کنه.... 

همه با صدای بلند گفتند حلال و من مو بر تنم راست شد.خدایا چه دنیای بدی داریم.پنجره رو بسته بودم.چو دلم نمیخواست  کسی منو در حال فضولی ببینه.از این حالت بدم میومد.ولی دلم ریخت و اشکو سرازیر شد.براش فاتحه ای خوندم و از خدای مهربون خواستم که اگه یه روزی منم بیدار شدم از این خواب طولانی(مردم) کسی ازم ناراحت نباشه و بدی نکرده باشم به کسی.  با خودم میگفتم این همه تالاش کنی.حرص بخوری.غیبت کنی. واسه رسیدن به مال دنیا هزار جور خلاف بری و بعد خیلی راحت همه  شو ول کنی بری جایی که نمیدونی چه خبره.... 

وای خدای من.البته من اعتقادی به شب اول قبر و دوزخ و مار هفت سر رو پل صراط ندارم.ولی به کارما (اینکه عکس العمل هر کاری رو میبینی)اعتقاد دارم و میدونم همه کارها چه خوب و چه بد تاثیر مستقیمی تو زندگی مون داره.حالا چه این دنیا چه تو زندگی بعدیمون نمی تونیم از دست کارهای بدی که کردیم فرار کنیم... 

اشکهامو پاک کردمو رفتم به صورتم یه آب زدم......خدایا من نمی خوام آدم بده باشم..... 

حال دوش گرفتن نداشتم.پسر کوچولوم هنوز تو خواب ناز بود.رفتم پای کامپیوتر تا پست امروز رو بذارم.ویه سری تغییرات ایجاد کردم  تو موضوع بندیهام که یه دفعه برق رفت.... 

هنوزم خوابم می اومد.نه کار خاصی داشتم و نه اشتها به صبحونه.واسه همینم رفتم دوباره تو رخت خواب و دراز کشیدم.به خواهر همسر گرامیم اس ام اس دادم که برای پسر کوچولو شیر بگیره و بعد دیگه چیزی نفهمیدم. 

خواب منو تو آغوش خودش گرفته بود و من تسلیمش شده بودم..... راستی شما از مردن چه تصوری دارین؟